κροτίς

Νέα ελληνικά (el)
καθαρεύουσα (κατά την αρχαία κλίση)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ κροτίς αἱ κροτίδες
      γενική τῆς κροτίδος τῶν κροτίδων
      δοτική τῇ κροτίδι ταῖς κροτίσι(ν)
    αιτιατική τὴν κροτίδα τὰς κροτίδας
     κλητική ὦ! κροτίς* κροτίδες
Με βραχύ γιώτα στο θέμα -ίς -ίδος.
* Κατά τη Γραμματική του Smyth, η κλητική ενικού χωρίς το -ς
3η κλίση, Κατηγορία 'πατρίς' όπως «πατρίς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κροτίς < κρότ(ος) + -ίς· (μαρτυρείται από το 1870) στον πληθυντικό. Γράφει ο Κουμανούδης:[1] ※  κροτίδες, αἱ κοινῶς τράκες, Γαλ. pétard

Ουσιαστικό

κροτίς, -ίδος θηλυκό

Αναφορές
  1. σελ. 574, Τόμος Α΄ - Κουμανούδης, Στέφανος Αθ. (1900) Συναγωγή νέων λέξεων υπό των λογίων πλασθεισών από της Αλώσεως μέχρι των καθ’ ημάς χρόνων. Τόμοι: 2 (Εισαγωγή,@anemi). Εν Αθήναις: Τύποις Π. Δ. Σακελλαρίου
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.