κούκουρον

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

κούκουρον, λέξη του 7ου αιώνα < (άμεσο δάνειο) μεσαιωνική λατινική cucurum[1]

Ουσιαστικό

κούκουρον ουδέτερο

η φαρέτρα
※ σαγίτας μετά κουκούρων @books.google (Λέων ΣΤ΄ ο Σοφός, Τακτικά, Ε (περί όπλων), γ')

Κλιτικοί τύποι

κούκουρα (πληθυντικός)
κουκούρων (γενική πληθυντικού)

Συγγενικά

κουκούρης (άξεστος)
κουκουροβουκινάτωρ
κουκουρομούστακος
κωλοκούκουρον

νέα ελληνικά:

Κούκουρα (τοπωνύμιο)
Κούκουρης (επώνυμο)
κωλοκούκουρο

αλβανικά:

kukur

Αναφορές

κούκουρον - Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα].

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.