κηκίω

κηκίω < αβέβαιης ετυμολογίας → δείτε τη λέξη κηκίς

κηκίω

• εκρέω, αναβλύζω

  ↪ αἱμάς κηκιομέναν ἑλκέων (αίμα που αναβλύζει από τις πληγές)

  ※  8ος πκε αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ὀδύσσεια, 5 (ε. Ἀπόπλους Ὀδυσσέως παρὰ Καλυψοῦς.), στίχ. 455 ᾤδεε δὲ χρόα πάντα, θάλασσα δὲ κήκιε πολλὴ

  → λείπει η μετάφραση

• δωρικός τύπος : κᾱκίω

• κηκογόνος

• → δείτε τη λέξη κηκίς

• (νέα ελληνικά) κηκίδι, κηκίδα

• κηκίω - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• κηκίω - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.