καταιονητήρ

Νέα ελληνικά (el)
καθαρεύουσα (κατά την αρχαία κλίση)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ὁ καταιονητήρ οἱ καταιονητῆρες
      γενική τοῦ καταιονητῆρος τῶν καταιονητήρων
      δοτική τῷ καταιονητῆρι τοῖς καταιονητῆρσι(ν)
    αιτιατική τὸν καταιονητῆρα τοὺς καταιονητῆρας
     κλητική ὦ! καταιονητήρ καταιονητῆρες
3η κλίση, Κατηγορία 'κλητήρ' όπως «κλητήρ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

καταιονητήρ (μαρτυρείται από το 1879) [1] < ελληνιστική κοινή καταιονάω / καταιονῶ, καταιονη- + -τήρ

Ουσιαστικό

καταιονητήρ, -ῆρος αρσενικό

Αναφορές
  1. σελ. 524, Τόμος Α΄ - Κουμανούδης, Στέφανος Αθ. (1900) Συναγωγή νέων λέξεων υπό των λογίων πλασθεισών από της Αλώσεως μέχρι των καθ’ ημάς χρόνων. Τόμοι: 2 (Εισαγωγή,@anemi). Εν Αθήναις: Τύποις Π. Δ. Σακελλαρίου
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.