καλοκαρδίζω
Νέα ελληνικά (el)
Ετυμολογία
Ετυμολογία - καλοκαρδίζω < μεσαιωνική ελληνική καλοκαρδίζω < καλόκαρδος
Ρήμα
Ρήμακαλοκαρδίζω (παθητική φωνή: καλοκαρδίζομαι)
- (οικείο) φέρομαι καλόκαρδα κι έτσι ευχαριστώ κάποιον
- Μ' α' θέλουσιν οι Ουρανοί, κ' η Μοίρα να βουηθήσει, / θέλει έρθει να σας βρει γοργό, να σας καλοκαρδίσει. (Ερωτόκριτος, Δ, 1551-1552)
Αντώνυμα
Συγγενικά
- → δείτε τις λέξεις καλόκαρδος, καλός και καρδιά
Κλίση
Ενεργητική φωνή
| Εξακολουθητικοί χρόνοι | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| πρόσωπα | Ενεστώτας | Παρατατικός | Εξ. Μέλλ. | Υποτακτική | Προστακτική | Μετοχή |
| α' ενικ. | καλοκαρδίζω | καλοκάρδιζα | θα καλοκαρδίζω | να καλοκαρδίζω | καλοκαρδίζοντας | |
| β' ενικ. | καλοκαρδίζεις | καλοκάρδιζες | θα καλοκαρδίζεις | να καλοκαρδίζεις | καλοκάρδιζε | |
| γ' ενικ. | καλοκαρδίζει | καλοκάρδιζε | θα καλοκαρδίζει | να καλοκαρδίζει | ||
| α' πληθ. | καλοκαρδίζουμε | καλοκαρδίζαμε | θα καλοκαρδίζουμε | να καλοκαρδίζουμε | ||
| β' πληθ. | καλοκαρδίζετε | καλοκαρδίζατε | θα καλοκαρδίζετε | να καλοκαρδίζετε | καλοκαρδίζετε | |
| γ' πληθ. | καλοκαρδίζουν(ε) | καλοκάρδιζαν καλοκαρδίζαν(ε) |
θα καλοκαρδίζουν(ε) | να καλοκαρδίζουν(ε) | ||
| Συνοπτικοί χρόνοι | ||||||
| πρόσωπα | Αόριστος | Συνοπτ. Μέλλ. | Υποτακτική | Προστακτική | Απαρέμφατο | |
| α' ενικ. | καλοκάρδισα | θα καλοκαρδίσω | να καλοκαρδίσω | καλοκαρδίσει | ||
| β' ενικ. | καλοκάρδισες | θα καλοκαρδίσεις | να καλοκαρδίσεις | καλοκάρδισε | ||
| γ' ενικ. | καλοκάρδισε | θα καλοκαρδίσει | να καλοκαρδίσει | |||
| α' πληθ. | καλοκαρδίσαμε | θα καλοκαρδίσουμε | να καλοκαρδίσουμε | |||
| β' πληθ. | καλοκαρδίσατε | θα καλοκαρδίσετε | να καλοκαρδίσετε | καλοκαρδίστε | ||
| γ' πληθ. | καλοκάρδισαν καλοκαρδίσαν(ε) |
θα καλοκαρδίσουν(ε) | να καλοκαρδίσουν(ε) | |||
| Συντελεσμένοι χρόνοι | ||||||
| πρόσωπα | Παρακείμενος | Υπερσυντέλικος | Συντελ. Μέλλ. | Υποτακτική | Προστακτική | |
| α' ενικ. | έχω καλοκαρδίσει | είχα καλοκαρδίσει | θα έχω καλοκαρδίσει | να έχω καλοκαρδίσει | ||
| β' ενικ. | έχεις καλοκαρδίσει | είχες καλοκαρδίσει | θα έχεις καλοκαρδίσει | να έχεις καλοκαρδίσει | ||
| γ' ενικ. | έχει καλοκαρδίσει | είχε καλοκαρδίσει | θα έχει καλοκαρδίσει | να έχει καλοκαρδίσει | ||
| α' πληθ. | έχουμε καλοκαρδίσει | είχαμε καλοκαρδίσει | θα έχουμε καλοκαρδίσει | να έχουμε καλοκαρδίσει | ||
| β' πληθ. | έχετε καλοκαρδίσει | είχατε καλοκαρδίσει | θα έχετε καλοκαρδίσει | να έχετε καλοκαρδίσει | ||
| γ' πληθ. | έχουν καλοκαρδίσει | είχαν καλοκαρδίσει | θα έχουν καλοκαρδίσει | να έχουν καλοκαρδίσει |
| |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.