δυσηχία

Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ δυσηχίᾱ αἱ δυσηχίαι
      γενική τῆς δυσηχίᾱς τῶν δυσηχιῶν
      δοτική τῇ δυσηχίᾳ ταῖς δυσηχίαις
    αιτιατική τὴν δυσηχίᾱν τὰς δυσηχίᾱς
     κλητική ὦ! δυσηχίᾱ δυσηχίαι
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  δυσηχίᾱ
γεν-δοτ τοῖν  δυσηχίαιν
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'σοφία' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

δυσηχία < δύσηχος + -ία

Ουσιαστικό

δυσηχία θηλυκό

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.