δικλίς

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ δικλίς αἱ δικλίδες
      γενική τῆς δικλίδος τῶν δικλίδων
      δοτική τῇ δικλίδῐ ταῖς δικλίσῐ(ν)
    αιτιατική τὴν δικλίδᾰ τὰς δικλίδᾰς
     κλητική ὦ! δικλίς* δικλίδες
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  δικλίδε
γεν-δοτ τοῖν  δικλίδοιν
Με βραχύ γιώτα στο θέμα -ίς -ίδος.
* Κατά τη Γραμματική του Smyth, η κλητική ενικού χωρίς το -ς
3η κλίση, Κατηγορία 'πατρίς' όπως «πατρίς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

δικλίς < (δίς) δι- + κλί(νω) + -ς

Ουσιαστικό

δικλίς, -ίδος θηλυκό (στον Όμηρο απαντά μόνο στον πληθυντικό)

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.