βούτης

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ὁ βούτης οἱ βοῦται
      γενική τοῦ βούτου τῶν βουτῶν
      δοτική τῷ βούτῃ τοῖς βούταις
    αιτιατική τὸν βούτην τοὺς βούτᾱς
     κλητική ὦ! βοῦτᾰ βοῦται
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  βούτᾱ
γεν-δοτ τοῖν  βούταιν
1η κλίση, ομάδα 'στρατιώτης', Κατηγορία 'στρατιώτης' όπως «στρατιώτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

βούτης < βοῦς + -της

Ουσιαστικό

βούτης αρσενικό

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.