αυτοπαρηγοριέμαι
Νέα ελληνικά (el)
Ετυμολογία
Ετυμολογία - αυτοπαρηγοριέμαι < αυτο- + παρηγοριέμαι
Συγγενικά
Κλίση
Παθητική φωνή
| Εξακολουθητικοί χρόνοι | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| πρόσωπα | Ενεστώτας | Παρατατικός | Εξ. Μέλλ. | Υποτακτική | Προστακτική | Μετοχή |
| α' ενικ. | αυτοπαρηγοριέμαι | αυτοπαρηγοριόμουν(α) | θα αυτοπαρηγοριέμαι | να αυτοπαρηγοριέμαι | ||
| β' ενικ. | αυτοπαρηγοριέσαι | αυτοπαρηγοριόσουν(α) | θα αυτοπαρηγοριέσαι | να αυτοπαρηγοριέσαι | ||
| γ' ενικ. | αυτοπαρηγοριέται | αυτοπαρηγοριόταν(ε) | θα αυτοπαρηγοριέται | να αυτοπαρηγοριέται | ||
| α' πληθ. | αυτοπαρηγοριόμαστε | αυτοπαρηγοριόμαστε αυτοπαρηγοριόμασταν |
θα αυτοπαρηγοριόμαστε | να αυτοπαρηγοριόμαστε | ||
| β' πληθ. | αυτοπαρηγοριέστε | αυτοπαρηγοριόσαστε αυτοπαρηγοριόσασταν |
θα αυτοπαρηγοριέστε | να αυτοπαρηγοριέστε | αυτοπαρηγοριέστε | |
| γ' πληθ. | αυτοπαρηγοριούνται | αυτοπαρηγοριόνταν(ε) αυτοπαρηγοριούνταν αυτοπαρηγοριόντουσαν |
θα αυτοπαρηγοριούνται | να αυτοπαρηγοριούνται | ||
| Συνοπτικοί χρόνοι | ||||||
| πρόσωπα | Αόριστος | Συνοπτ. Μέλλ. | Υποτακτική | Προστακτική | Απαρέμφατο | |
| α' ενικ. | αυτοπαρηγορήθηκα | θα αυτοπαρηγορηθώ | να αυτοπαρηγορηθώ | αυτοπαρηγορηθεί | ||
| β' ενικ. | αυτοπαρηγορήθηκες | θα αυτοπαρηγορηθείς | να αυτοπαρηγορηθείς | αυτοπαρηγορήσου | ||
| γ' ενικ. | αυτοπαρηγορήθηκε | θα αυτοπαρηγορηθεί | να αυτοπαρηγορηθεί | |||
| α' πληθ. | αυτοπαρηγορηθήκαμε | θα αυτοπαρηγορηθούμε | να αυτοπαρηγορηθούμε | |||
| β' πληθ. | αυτοπαρηγορηθήκατε | θα αυτοπαρηγορηθείτε | να αυτοπαρηγορηθείτε | αυτοπαρηγορηθείτε | ||
| γ' πληθ. | αυτοπαρηγορήθηκαν αυτοπαρηγορηθήκαν(ε) |
θα αυτοπαρηγορηθούν(ε) | να αυτοπαρηγορηθούν(ε) | |||
| Συντελεσμένοι χρόνοι | ||||||
| πρόσωπα | Παρακείμενος | Υπερσυντέλικος | Συντελ. Μέλλ. | Υποτακτική | Προστακτική | Μετοχή |
| α' ενικ. | έχω αυτοπαρηγορηθεί | είχα αυτοπαρηγορηθεί | θα έχω αυτοπαρηγορηθεί | να έχω αυτοπαρηγορηθεί | αυτοπαρηγορημένος | |
| β' ενικ. | έχεις αυτοπαρηγορηθεί | είχες αυτοπαρηγορηθεί | θα έχεις αυτοπαρηγορηθεί | να έχεις αυτοπαρηγορηθεί | ||
| γ' ενικ. | έχει αυτοπαρηγορηθεί | είχε αυτοπαρηγορηθεί | θα έχει αυτοπαρηγορηθεί | να έχει αυτοπαρηγορηθεί | ||
| α' πληθ. | έχουμε αυτοπαρηγορηθεί | είχαμε αυτοπαρηγορηθεί | θα έχουμε αυτοπαρηγορηθεί | να έχουμε αυτοπαρηγορηθεί | ||
| β' πληθ. | έχετε αυτοπαρηγορηθεί | είχατε αυτοπαρηγορηθεί | θα έχετε αυτοπαρηγορηθεί | να έχετε αυτοπαρηγορηθεί | ||
| γ' πληθ. | έχουν αυτοπαρηγορηθεί | είχαν αυτοπαρηγορηθεί | θα έχουν αυτοπαρηγορηθεί | να έχουν αυτοπαρηγορηθεί | ||
Μεταφράσεις
Μεταφράσεις αυτοπαρηγοριέμαι
|
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.