έπηλυς

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

έπηλυς < αρχαία ελληνική ἔπηλυς < ἐπέρχομαι

Επίθετο

έπηλυς, -υς, -υ

(αρχαιοπρεπές) αλλοδαπός, ξένος, ξενοφερμένος, ξενόφερτος
Οι κάτοικοι της περιοχής είναι γηγενείς, που ενισχύθηκαν κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας με επήλυδες, που έφτασαν εκεί κυνηγημένοι απ' τους Τούρκους

Αντώνυμα

Μεταφράσεις

έπηλυς

→ δείτε τις λέξεις αλλοδαπός και ξενόφερτος

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.