obstinate

Αγγλικά (en)

Ετυμολογία

obstinate < (κληρονομημένο) μέση αγγλική obstinate, obstinat < λατινική obstinātus παθητική μετοχή του obstinō[1]

Προφορά
ΔΦΑ : /ˈɒb.stɪ.nət/ & /ˈɒb.stɪ.nɪt/ (βρετανικό)
ΔΦΑ : /ˈɑb.stə.nət/ & /ˈɑb.stə.nɪt/ (ΗΠΑ)
ⓘ 

Επίθετο

obstinate (en)

  1. πεισματάρης
    ↪ my obstinent neighbours refused to leave the house even when ordered by the police
    οι πεισματάρηδες γείτονές μου αρνήθηκαν να εγκαταλείψουν το σπίτι ακόμη και όταν τους διέταξε η αστυνομία
    ≈ συνώνυμα: bloody-minded, persistent, stubborn, pertinacious
  2. (για άβια αντικείμενα) ανένδοτος, ασταμάτητος
    ≈ συνώνυμα: persistent, unrelenting, inexorable

Συγγενικά
  • obstinacy
  • obstinately
  • obstinateness

Αναφορές
  1. obstinate - Douglas Harper, Online Etymology Dictionary (Διαδικτυακό ετυμολογικό λεξικό) etymonline.com (αγγλικά, από το 2001)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.