expugno

Λατινικά (la)

Ετυμολογία

expugno < ex + pugnō

Ρήμα

expugno (la) (expugnō1, expugnāvī, expugnātum, expugnāre)

  1. κυριεύω, κατακτώ
  2. υποτάσσω

Κλίση
Α' συζυγία (expugno, expugnavi, expugnatum, expugnare)

Ενεργητική φωνή

  1. Ενεστώτας
    Οριστική: expugno, expugnas, expugnat, expugnamus, expugnatis, expugnant.
    Υποτακτική: expugnem, expugnes, expugnet, expugnemus, expugnetis, expugnent.
    Προστακτική: -, expugna, -, -, expugnate, -.
    Απαρέμφατο: expugnare.
    Μετοχή: expugnans, expugnans, expugnans (-ntis).
  2. Παρατατικός
    Οριστική: expugnabam, expugnabas, expugnabat, expugnabamus, expugnabatis, expugnabant.
    Υποτακτική: expugnarem, expugnares, expugnaret, expugnaremus, expugnaretis, expugnarent.
  3. Μέλλοντας
    Οριστική: expugnabo, expugnabis, expugnabit, expugnabimus, expugnabitis, expugnabunt.
    Υποτακτική: expugnaturus-a-um sim, sis, sit, expugnaturi-ae-a simus, sitis, sint.
    Προστακτική: -, expugnato, expugnato, -, expugnatote, expugnanto.
    Απαρέμφατο: expugnaturum-am-um/os-as-a esse.
    Μετοχή: expugnaturus-a-um.
  4. Παρακείμενος
    Οριστική: expugnavi, expugnavisti, expugnavit, expugnavimus, expugnavistis, expugnaverunt (ή expugnavere).
    Υποτακτική: expugnaverim, expugnaveris, expugnaverit, expugnaverimus, expugnaveritis, expugnaverint.
    Απαρέμφατο: expugnavisse
  5. Υπερσυντέλικος
    Οριστική: expugnaveram, expugnaveras, expugnaverat, expugnaveramus, expugnaveratis, expugnaverant.
    Υποτακτική: expugnavissem, expugnavisses, expugnavisset, expugnavissemus, expugnavissetis, expugnavissent.
  6. Συντελεσμένος Μέλλοντας
    Οριστική: expugnavero, expugnaveris, expugnaverit, expugnaverimus, expugnaveritis, expugnaverint.
  7. Γερούνδιο
    expugnandi, expugnando, expugnandum, expugnando.
  8. Σουπίνο
    expugnatum, expugnatu.

Παθητική φωνή

  1. Ενεστώτας
    Οριστική: expugnor, expugnaris (-re), expugnatur, expugnamur, expugnamini, expugnantur.
    Υποτακτική: expugner, expugneris (-re), expugnetur, expugnemur, expugnemini, expugnentur.
    Προστακτική: -, expugnare, -, -, expugnamini, -.
    Απαρέμφατο: expugnari
  2. Παρατατικός
    Οριστική: expugnabar, expugnabaris (-re), expugnabatur, expugnabamur, expugnabamini, expugnabantur.
    Υποτακτική: expugnarer, expugnareris, expugnaretur, expugnaremur, expugnaremini, expugnarentur.
  3. Μέλλοντας
    Οριστική: expugnabor, expugnaberis, expugnabitur, expugnabimur, expugnabimini, expugnabuntur.
    Προστακτική: -, expugnator, expugnator, -, -, expugnantor.
    Απαρέμφατο: expugnatum iri.
  4. Παρακείμενος
    Οριστική: expugnatus-a-um sum, es, est, expugnati-ae-a sumus, estis, sunt.
    Υποτακτική: expugnatus-a-um sim, sis, sit, expugnati-ae-a simus, sitis, sint.
    Απαρέμφατο: expugnatum-am-um/-os-as-a esse.
    Μετοχή: expugnatus-a-um
  5. Υπερσυντέλικος
    Οριστική: expugnatus-a-um eram, eras, erat, expugnati-ae-a eramus, eratis, erant.
    Υποτακτική: expugnatus-a-um essem, esses, esset, expugnati-ae-a essemus, essetis, essent.
  6. Συντελεσμένος Μέλλοντας
    Οριστική: expugnatus-a-um ero, eris, erit, expugnati-ae-a erimus, eritis, erunt.
    Απαρέμφατο: expugnatum-am-um/-os-as-a fore.
  7. Γερουνδιακό
    expugnandus-a-um
 
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.