beguiling

Αγγλικά (en)

Ετυμολογία

beguiling < beguile

Προφορά

ΔΦΑ : /bɪˈɡaɪlɪŋ/

Επίθετο

beguiling ^(en)

γοητευτικός, μαγευτικός, σαγηνευτικός
his beguiling personality made me fall in love with him - η σαγηνευτική του προσωπικότητα με έκανε να τον ερωτευτώ

Ρηματικός τύπος

beguiling ^(en)

ενεργητική μετοχή ενεστώτα του beguile

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.