ῥαφανιδόω

ῥαφανιδόω < ῥαφανίς

ῥαφανιδόω

• (για τιμωρία των μοιχών) χώνω ραπανάκι στον πρωκτό, στα οπίσθια

  ※  5ος/4ος πκε αιώνας ⌘ Ἀριστοφάνης, Νεφέλαι, στίχ. 1083 (1083-1084)

  [ΔΙ.] τί δ᾽, ἢν ῥαφανιδωθῇ πιθόμενός σοι τέφρᾳ τε τιλθῇ; | ἕξει τινὰ γνώμην λέγειν τὸ μὴ εὐρύπρωκτος εἶναι;

  [ΔΙΚ.] Μα αν κάνοντας αυτά που λες, του χώσουνε ρεπάνι στον πισινό και με καυτή του τη μαδήσουν στάχτη, | ξεπατωμένο θα το λεν κι αντίλογο δε θα ᾽χει.

  Μετάφραση (1967): Θρασύβουλος Σταύρου, Αθήνα: Τυποβιβλιοτεχνική @greek‑language.gr

• ἀποραφανίδωσις
• ῥαφανίδωσις
• → και δείτε τη λέξη ῥαφανίς

• → λείπει η κλίση

• ῥαφανιδόω - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ῥαφανιδόω - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.