ὠμά

Αρχαία ελληνικά (grc)

Κλιτικός τύπος επιθέτου

ὠμᾰ́ (με βραχεία κατάληξη ᾰ)

ονομαστική, αιτιατική και κλητική πληθυντικού, ουδέτερου γένους (ὠμόν) του ὠμός

ὠμᾱ́ (με μακρά κατάληξη ᾱ)

ονομαστική, αιτιατική και κλητική δυϊκού, θηλυκού γένους (ὠμή) του ὠμός

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.