ἠπειρώτης

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ λείπει η κλίση

Ετυμολογία

ἠπειρώτης < Ἤπειρ(ος) + -ώτης.

Επίθετο

ἠπειρώτης αρσενικό, (θηλυκό ἠπειρῶτις, ουδέτερο -ον)

που κατοικεί στην ηπειρωτική περιοχή ενός τόπου
αἱ ἠπειρώτιδες πόλιες (Ηρόδοτος)

Αντώνυμα

νησιώτης

Συγγενικά

ἠπειρωτικός
→ δείτε τη λέξη Ἤπειρος

Πηγές

ἠπειρώτης - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
ἠπειρώτης - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.