ἐντρεχής
Αρχαία ελληνικά (grc)
| Πτώση | Ενικός | Πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| Ονομαστική | ὁ, ἡ ἐντρεχής | τὸ ἐντρεχές | οἱ, αἱ ἐντρεχεῖς | τὰ ἐντρεχῆ |
| Γενική | τοῦ, τῆς ἐντρεχοῦς | τοῦ ἐντρεχοῦς | τῶν ἐντρεχῶν | τῶν ἐντρεχῶν |
| Δοτική | τῷ, τῇ ἐντρεχεῖ | τῷ ἐντρεχεῖ | τοῖς, ταῖς ἐντρεχέσι(ν) | τοῖς ἐντρεχέσι(ν) |
| Αιτιατική | τὸν, τὴν ἐντρεχῆ | τὸ ἐντρεχές | τοὺς, τὰς ἐντρεχεῖς | τὰ ἐντρεχῆ |
| Κλητική | ἐντρεχές | ἐντρεχές | ἐντρεχεῖς | ἐντρεχῆ |
| Πτώσεις | Δυικός | |||
| Ονομαστική-Αιτιατική-Κλητική | ἐντρεχεῖ | |||
| Γενική-Δοτική | ἐντρεχοῖν | |||
Συγγενικά
- ἐντρέχεια
- ἐντρέχω
- κακεντρεχής
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.