ἀκμή ἦρος

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

ἀκμὴ ἦρος < → δείτε τις λέξεις ἀκμή και ἦρος

Έκφραση

ἀκμὴ ἦρος

η πιο ακμαία περίοδος της άνοιξης
※ 6ος/5ος πκε αιώνας ⌘ Πίνδαρος^w, Πυθιονίκαις, 4. Ἀρκεσιλάῳ Κυρηναίῳ ἅρματι, 65 Επιμ. Boeck, Pindari opera quae supersunt, 1811. (4.65)
ἦ μάλα δὴ μετὰ καὶ νῦν, ὥτε φοινικανθέμου ἦρος ἀκμᾷ,
Και νά που τώρα ακόμη, μετά τόσα χρόνια, σαν να ᾽ναι στη ροδάνθιστη της άνοιξης την ακμή,

Μετάφραση (1994), Γιάννης Οικονομίδης, @greek‑language.gr

στα αρχαία ελληνικά: ἀκμὴ θέρους

Πηγές

ἀκμή - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
ἀκμή - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.