ἀθότυρος

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

ἀθότυρος < ἀθός ( < ἄνθος) + τυρός

Ουσιαστικό

ἀθότυρος και ἀθότυρον

(γαστρονομία) το ξεραμένο ἀπότυρο, είδος ξερής μυζήθρας που παρασκεύαζαν οι βυζαντινοί από το τυρόγαλα που απόμενε μετά την παρασκευή άλλων τυριών

ανθότυρο (νέα ελληνικά)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.