τσαλαπατώ
Νέα ελληνικά (el)
Ετυμολογία
Ετυμολογία - τσαλαπατώ < άτσαλα + πατώ
Συγγενικά
- τσαλαπατημένος
- τσαλαπάτημα
- τσαλαπατώντας
- τσαλαπατήσει
Κλίση
Ενεργητική φωνή
| Εξακολουθητικοί χρόνοι | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| πρόσωπα | Ενεστώτας | Παρατατικός | Εξ. Μέλλ. | Υποτακτική | Προστακτική | Μετοχή |
| α' ενικ. | τσαλαπατάω - τσαλαπατώ | τσαλαπατούσα | θα τσαλαπατάω - τσαλαπατώ | να τσαλαπατάω - τσαλαπατώ | τσαλαπατώντας | |
| β' ενικ. | τσαλαπατάς - τσαλαπατείς | τσαλαπατούσες | θα τσαλαπατάς - τσαλαπατείς | να τσαλαπατάς - τσαλαπατείς | τσαλαπάτα - τσαλαπάταγε | |
| γ' ενικ. | τσαλαπατάει - τσαλαπατά - τσαλαπατεί | τσαλαπατούσε | θα τσαλαπατάει - τσαλαπατά - τσαλαπατεί | να τσαλαπατάει - τσαλαπατά - τσαλαπατεί | ||
| α' πληθ. | τσαλαπατάμε - τσαλαπατούμε | τσαλαπατούσαμε | θα τσαλαπατάμε - τσαλαπατούμε | να τσαλαπατάμε - τσαλαπατούμε | ||
| β' πληθ. | τσαλαπατάτε - τσαλαπατείτε | τσαλαπατούσατε | θα τσαλαπατάτε - τσαλαπατείτε | να τσαλαπατάτε - τσαλαπατείτε | τσαλαπατάτε - τσαλαπατείτε | |
| γ' πληθ. | τσαλαπατάν(ε) - τσαλαπατούν(ε) | τσαλαπατούσαν | θα τσαλαπατάν(ε) - τσαλαπατούν(ε) | να τσαλαπατάν(ε) - τσαλαπατούν(ε) | ||
| Συνοπτικοί χρόνοι | ||||||
| πρόσωπα | Αόριστος | Συνοπτ. Μέλλ. | Υποτακτική | Προστακτική | Απαρέμφατο | |
| α' ενικ. | τσαλαπάτησα | θα τσαλαπατήσω | να τσαλαπατήσω | τσαλαπατήσει | ||
| β' ενικ. | τσαλαπάτησες | θα τσαλαπατήσεις | να τσαλαπατήσεις | τσαλαπάτα - τσαλαπάτησε | ||
| γ' ενικ. | τσαλαπάτησε | θα τσαλαπατήσει | να τσαλαπατήσει | |||
| α' πληθ. | τσαλαπατήσαμε | θα τσαλαπατήσουμε | να τσαλαπατήσουμε | |||
| β' πληθ. | τσαλαπατήσατε | θα τσαλαπατήσετε | να τσαλαπατήσετε | τσαλαπατήστε | ||
| γ' πληθ. | τσαλαπάτησαν τσαλαπατήσαν(ε) |
θα τσαλαπατήσουν(ε) | να τσαλαπατήσουν(ε) | |||
| Συντελεσμένοι χρόνοι | ||||||
| πρόσωπα | Παρακείμενος | Υπερσυντέλικος | Συντελ. Μέλλ. | Υποτακτική | Προστακτική | |
| α' ενικ. | έχω τσαλαπατήσει | είχα τσαλαπατήσει | θα έχω τσαλαπατήσει | να έχω τσαλαπατήσει | ||
| β' ενικ. | έχεις τσαλαπατήσει | είχες τσαλαπατήσει | θα έχεις τσαλαπατήσει | να έχεις τσαλαπατήσει | έχε τσαλαπατημένο | |
| γ' ενικ. | έχει τσαλαπατήσει | είχε τσαλαπατήσει | θα έχει τσαλαπατήσει | να έχει τσαλαπατήσει | ||
| α' πληθ. | έχουμε τσαλαπατήσει | είχαμε τσαλαπατήσει | θα έχουμε τσαλαπατήσει | να έχουμε τσαλαπατήσει | ||
| β' πληθ. | έχετε τσαλαπατήσει | είχατε τσαλαπατήσει | θα έχετε τσαλαπατήσει | να έχετε τσαλαπατήσει | έχετε τσαλαπατημένο | |
| γ' πληθ. | έχουν τσαλαπατήσει | είχαν τσαλαπατήσει | θα έχουν τσαλαπατήσει | να έχουν τσαλαπατήσει | ||
| Συντελεσμένοι χρόνοι β΄ (μεταβατικοί) | ||||||
| Παρακείμενος | έχω (έχεις, έχει, έχουμε, έχετε, έχουν) τσαλαπατημένο | |||||
| Υπερσυντέλικος | είχα (είχες, είχε , είχαμε, είχατε, είχαν) τσαλαπατημένο | |||||
| Συντελ. Μέλλ. | θα έχω (θα έχεις, θα έχει, θα έχουμε, θα έχετε, θα έχουν) τσαλαπατημένο | |||||
| Υποτακτική | να έχω (να έχεις, να έχει, να έχουμε, να έχετε, να έχουν) τσαλαπατημένο | |||||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.