μονολεχτικά

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

μονολεχτικά < μονολεκτικά με τροπή άρθρωσης [kt] > [xt], μονολεχτικ(ός) + -ά

Προφορά

ΔΦΑ : /mo.no.le.xtiˈka/

τυπογραφικός συλλαβισμός : μο‐νο‐λε‐χτι‐κά

Επίρρημα

μονολεχτικά

μορφή του μονολεκτικά

Μεταφράσεις

μονολεχτικά

→ δείτε τη λέξη μονολεκτικά

Κλιτικός τύπος επιθέτου

μονολεχτικά

ονομαστική, αιτιατική και κλητική ενικού, ουδέτερου γένους (μονολεχτικό) του μονολεχτικός

Πηγές

s.v. «μονολεκτικός» - Πάπυρος–Λαρούς–Μπριτάννικα: Λεξικό της ελληνικής γλώσσας, αρχαίας - μεσαιωνικής - νέας, ερμηνευτικό - ετυμολογικό. Αθήνα: Πάπυρος, 1981‑1994, έκδοση: 2013.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.