λάμνω
Νέα ελληνικά (el)
Ετυμολογία
Ετυμολογία - λάμνω < μεσαιωνική ελληνική λάμνω < αρχαία ελληνική ἐλαύνω - το αρχικό άτονο φωνήεν αποβλήθηκε και το σύμπλεγμα υν (vn) τράπηκε σε μν (πρβλ εὔνοστος > ἔμνοστος)
Συγγενικά
Κλίση
| πρόσωπα | Ενεστώτας | Παρατατικός | Εξ. Μέλλ. | Υποτακτική | Προστακτική | Μετοχή |
|---|---|---|---|---|---|---|
| α' ενικ. | λάμνω | έλαμνα | θα λάμνω | να λάμνω | λάμνοντας | |
| β' ενικ. | λάμνεις | έλαμνες | θα λάμνεις | να λάμνεις | λάμνε | |
| γ' ενικ. | λάμνει | έλαμνε | θα λάμνει | να λάμνει | ||
| α' πληθ. | λάμνουμε | λάμναμε | θα λάμνουμε | να λάμνουμε | ||
| β' πληθ. | λάμνετε | λάμνατε | θα λάμνετε | να λάμνετε | λάμνετε | |
| γ' πληθ. | λάμνουν(ε) | έλαμναν λάμναν(ε) |
θα λάμνουν(ε) | να λάμνουν(ε) |
Μεταφράσεις
Μεταφράσεις λάμνω
|
→ δείτε τη λέξη κωπηλατώ |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.