κολπῖτις

Νέα ελληνικά (el)
καθαρεύουσα (κατά την αρχαία κλίση)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ κολπῖτις αἱ κολπίτιδες
      γενική τῆς κολπίτιδος τῶν κολπιτίδων
      δοτική τῇ κολπίτιδι ταῖς κολπίτισι(ν)
    αιτιατική τὴν κολπῖτιν τὰς κολπίτιδας
     κλητική ὦ! κολπῖτι κολπίτιδες
3η κλίση, Κατηγορία 'ἔρις' όπως «ἔρις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κολπῖτις (μαρτυρείται από το 1876) [1] → και δείτε τη λέξη κολπίτιδα

Ουσιαστικό

κολπῖτις, -ιδος θηλυκό

Αναφορές
  1. σελ. 556, Τόμος Α΄ - Κουμανούδης, Στέφανος Αθ. (1900) Συναγωγή νέων λέξεων υπό των λογίων πλασθεισών από της Αλώσεως μέχρι των καθ’ ημάς χρόνων. Τόμοι: 2 (Εισαγωγή,@anemi). Εν Αθήναις: Τύποις Π. Δ. Σακελλαρίου
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.