καρπός ἥβης

καρπὸς ἥβης < → δείτε τις λέξεις καρπός, ἥβης και ἥβη

καρπὸς ἥβης

• οι πρώτες τρίχες του γενιού

  ※  6ος/5ος πκε αιώνας ⌘ Πίνδαρος^w, Πυθιονίκαις, 9. Τελεσικράτει Κυρηναίῳ ὁπλιτοδρόμῳ, 111 Επιμ. Boeck, Pindari opera quae supersunt, 1811. (9.110-9.112)

  χρυσοστεφάνου δέ οἱ Ἥβας | καρπὸν ἀνθήσαντ᾽ ἀποδρέψαι | ἔθελον.

  • και θέλαν τον ολάνθιστο καρπό της νιότης της | της χρυσοστεφανωμένης να δρέψουν.

    Μετάφραση (1994): Γιάννης Οικονομίδης, @greek‑language.gr

  • κι όλοι ᾽χαν λαχτάρα να κόψουν | τον καρπό τον ολάνθιστο της χρυσοστέφανης νιότης.

    Μετάφραση (1958), Ι.Ν. Γρυπάρης, @greek‑language.gr

• καρπός - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• καρπός - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.