κακοποιέω

Αρχαία ελληνικά (grc)

κακοποιέω (παθητική φωνή: κακοποιέομαι)

Ενεργητικός Ενεστώτας
προσωπικές εγκλίσεις	οριστική	υποτακτική	ευκτική	προστακτική
ἐγώ	κακοποιῶ	κακοποιῶ	κακοποιοῖμι / κακοποιοίην	-
σύ	κακοποιεῖς	κακοποιῇς	κακοποιοῖς / κακοποιοίης	κακοποίει
οὗτος	κακοποιεῖ	κακοποιῇ	κακοποιοῖ / κακοποιοίη	κακοποιείτω
ἡμεῖς	κακοποιοῦμεν	κακοποιῶμεν	κακοποιοῖμεν	-
ὑμεῖς	κακοποιεῖτε	κακοποιῆτε	κακοποιοῖτε	κακοποιεῖτε
οὗτοι	κακοποιοῦσι(ν)	κακοποιῶσι(ν)	κακοποιοῖεν	κακοποιούντων / κακοποιείτωσαν
ονοματικοί τύποι	απαρέμφατο	μετοχή
ονοματικοί τύποι	κακοποιεῖν	κακοποιῶν	κακοποιοῦσα	κακοποιοῦν

Ενεργητικός Αόριστος α'
προσωπικές εγκλίσεις	οριστική	υποτακτική	ευκτική	προστακτική
ἐγώ	ἐκακοποίησα	κακοποιήσω	κακοποιήσαιμι	-
σύ	ἐκακοποίησας	κακοποιήσῃς	κακοποιήσαις / κακοποιήσειας	κακοποίησον
οὗτος	ἐκακοποίησε	κακοποιήσῃ	κακοποιήσαι / κακοποιήσειεν	κακοποιησάτω
ἡμεῖς	ἐκακοποιήσαμεν	κακοποιήσωμεν	κακοποιήσαιμεν	-
ὑμεῖς	ἐκακοποιήσατε	κακοποιήσητε	κακοποιήσαιτε	κακοποιήσατε
οὗτοι	ἐκακοποίησαν	κακοποιήσωσι(ν)	κακοποιήσαιεν / κακοποιήσειαν	κακοποιησάντων / κακοποιησάτωσαν
ονοματικοί τύποι	απαρέμφατο	μετοχή
ονοματικοί τύποι	κακοποιῆσαι	κακοποιήσας	κακοποιήσασα	κακοποιῆσαν

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.