ζηλευτής

Νέα ελληνικά (el)

Προφορά

ΔΦΑ : /zi.leˈftis/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ζη‐λευ‐τής

Κλιτικός τύπος επιθέτου

ζηλευτής

γενική ενικού, θηλυκού γένους (ζηλευτή) του ζηλευτός
παλιότερη γραφή: ζηλευτῆς

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

ζηλευτής λέξη του 12ου αιώνα < ζηλεύ(ω) + -τής

Ουσιαστικό

ζηλευτής αρσενικό

αυτός που εκδικείται

Πηγές

ζηλευτής - Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα].

Αρχαία ελληνικά (grc)

Αυτή η σελίδα μπήκε στον κατάλογο των σελίδων που χρειάζονται επιμέλεια και έλεγχο
Παρακαλούμε συμπληρώστε, τεκμηριώστε το λήμμα και βγάλτε αυτή την ετικέτα εάν θεωρείτε ότι το λήμμα ανταποκρίνεται στα κριτήρια του Βικιλεξικού.

Ουσιαστικό

ζηλευτής αρσενικό

(όψιμη ελληνιστική κοινή ) μορφή του ζηλωτής στον ⌘ Ευστάθιο

Πηγές

ζηλευτής - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.