βενιαμίν

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

βενιαμίν < ελληνιστική κοινή Βενιαμίν[1] [2] < εβραϊκή בנימין (binyāmīn) < בן (bén: γιος < πρωτοσημιτική *bin-) + ימין (yamín: δεξί χέρι < πρωτοσημιτική *yamīn-)

Ουσιαστικό

βενιαμίν αρσενικό άκλιτο

  1. (μετωνυμία) ο υστερότοκος, το στερνοπαίδι
  2. (κατ’ επέκταση) το πιο νέο μέλος

Συγγενικά

Μεταφράσεις
    βενιαμίν
  1. βενιαμίν - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
  2. βενιαμίν - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών. (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.