άιντε

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

άιντε < άι + άντε, δάνειο από την (άμεσο δάνειο) τουρκική haydi[1] ή hayde < οθωμανικά τουρκικά (hayde), (haydi). Συγγενικά: αλβανικά hajde, σλαβομακεδονικά ајде, σερβοκροατικά ајде.
Από τον Μπαμπινιώτη[2] προτείνεται ελληνική προέλευση (όπως και για το άντε) από το ἄγετε με μια μεταβατική μορφή *ά(ε)ντε με στένωση του /ae/ σε /ai/.

Προφορά
ΔΦΑ : /ˈai̯.de/
  • διαλεκτική προφορά /ˈhai̯.de/, /ˈhai̯.te/, /ˈai̯.te/ και το ειρωνικό /ˈhai̯ˈda:/ με το άηχο τριβόμενο γλωττιδικό /h/[3] που κανονικά δεν υπάρχει στην ελληνική

Επιφώνημα

άιντε

Μεταφράσεις
    άιντε
  • → δείτε τη λέξη άντε

Αναφορές
  1. άιντε - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
  2. Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.
  3. Voiceless glottal fricative (άηχο γλωττιδικό τριβόμενο) στην αγγλόφωνη Βικιπαίδεια
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.