mannerism

Αγγλικά (en)

Ετυμολογία en

mannerism < manner + -ism

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈmænəˌrɪzəm/

Ουσιαστικό

ενικός	πληθυντικός
mannerism	mannerisms

mannerism ^(en)

(τέχνη) μανιερισμός
ιδιομορφία, ιδιαιτερότητα, τρόπος συμπεριφοράς
- ≈ συνώνυμα: habitual gesture, trait
επιτήδευση, προσποίηση
- ≈ συνώνυμα: affectation, idiosyncrasy
ύφος

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.