koyun

Τουρκικά (tr)

Προφορά
ΔΦΑ : /koˈjun/

Ουσιαστικό

koyun (tr)

  1. (θηλαστικό ζώο) το πρόβατο
  2. (μεταφορικά) που μόνο ακολουθεί παραγγελίες και δεν εκδηλώνει τη δική του προσωπικότητα

Κλίση
κλίση του koyun
ενικός πληθυντικός
ονομαστική koyun koyunlar
αιτιατική koyunu koyunları
δοτική koyuna koyunlara
τοπική koyunda koyunlarda
αφαιρετική koyundan koyunlardan
γενική koyunun koyunların
κτητικές μορφές του koyun
(ονομαστική) ενικός πληθυντικός
... μου koyunum koyunlarım
... σου koyunun koyunların
... του koyunu koyunları
... μας koyunumuz koyunlarımız
... σας koyununuz koyunlarınız
... τους koyunları koyunları
(αιτιατική) ενικός πληθυντικός
... μου koyunumu koyunlarımı
... σου koyununu koyunlarını
... του koyununu koyunlarını
... μας koyunumuzu koyunlarımızı
... σας koyununuzu koyunlarınızı
... τους koyunlarını koyunlarını
(δοτική) ενικός πληθυντικός
... μου koyunuma koyunlarıma
... σου koyununa koyunlarına
... του koyununa koyunlarına
... μας koyunumuza koyunlarımıza
... σας koyununuza koyunlarınıza
... τους koyunlarına koyunlarına
(τοπική) ενικός πληθυντικός
... μου koyunumda koyunlarımda
... σου koyununda koyunlarında
... του koyununda koyunlarında
... μας koyunumuzda koyunlarımızda
... σας koyununuzda koyunlarınızda
... τους koyunlarında koyunlarında
(αφαιρετική) ενικός πληθυντικός
... μου koyunumdan koyunlarımdan
... σου koyunundan koyunlarından
... του koyunundan koyunlarından
... μας koyunumuzdan koyunlarımızdan
... σας koyununuzdan koyunlarınızdan
... τους koyunlarından koyunlarından
(γενική) ενικός πληθυντικός
... μου koyunumun koyunlarımın
... σου koyununun koyunlarının
... του koyununun koyunlarının
... μας koyunumuzun koyunlarımızın
... σας koyununuzun koyunlarınızın
... τους koyunlarının koyunlarının
κλίση του koyun (ως κατηγορουμένου)
ενεστώτας ενικός πληθυντικός
είμαι koyunum koyunlarım*
είσαι koyunsun koyunlarsın*
είναι koyun / koyundur koyunlar* / koyunlardır*
είμαστε koyunuz koyunlarız
είστε koyunsunuz koyunlarsınız
είναι koyunlar koyunlardır
αόριστος ενικός πληθυντικός
ήμουν koyundum koyunlardım*
ήσουν koyundun koyunlardın*
ήταν koyundu koyunlardı*
ήμασταν koyunduk koyunlardık
ήσασταν koyundunuz koyunlardınız
ήταν koyundu(lar) koyunlardı
έμμεσος / απρόσωπος αόριστος ενικός πληθυντικός
ήμουν koyunmuşum koyunlarmışım*
ήσουν koyunmuşsun koyunlarmışsın*
ήταν koyunmuş koyunlarmış*
ήμασταν koyunmuşuz koyunlarmışız
ήσασταν koyunmuşsunuz koyunlarmışsınız
ήταν koyunmuş(lar) koyunlarmış
*Πρόκειται για σπάνιους, κυρίως λόγιους ή ποιητικούς τύπους.

Σημείωση: οι τύποι του πληθυντικού δεν χρησιμοποιούνται για επίθετα.

Προφορά
ΔΦΑ : /koˈjun/

Ουσιαστικό

koyun (tr)

  1. ο κόλπος, το μέρος του σώματος ανάμεσα στους βραχίονες και το στήθος
  2. το μέρος ανάμεσα στο κόλπος και τα ρούχα
  3. (μεταφορικά) ένα προστατευτικό και συμπονετικό περιβάλλον

Κλίση
κλίση του koyun
ενικός πληθυντικός
ονομαστική koyun koyunlar
αιτιατική koynu koyunları
δοτική koyna koyunlara
τοπική koyunda koyunlarda
αφαιρετική koyundan koyunlardan
γενική koynun koyunların
κτητικές μορφές του koyun
(ονομαστική) ενικός πληθυντικός
... μου koynum koyunlarım
... σου koynun koyunların
... του koynu koyunları
... μας koynumuz koyunlarımız
... σας koynunuz koyunlarınız
... τους koyunları koyunları
(αιτιατική) ενικός πληθυντικός
... μου koynumu koyunlarımı
... σου koynunu koyunlarını
... του koynunu koyunlarını
... μας koynumuzu koyunlarımızı
... σας koynunuzu koyunlarınızı
... τους koyunlarını koyunlarını
(δοτική) ενικός πληθυντικός
... μου koynuma koyunlarıma
... σου koynuna koyunlarına
... του koynuna koyunlarına
... μας koynumuza koyunlarımıza
... σας koynunuza koyunlarınıza
... τους koyunlarına koyunlarına
(τοπική) ενικός πληθυντικός
... μου koynumda koyunlarımda
... σου koynunda koyunlarında
... του koynunda koyunlarında
... μας koynumuzda koyunlarımızda
... σας koynunuzda koyunlarınızda
... τους koyunlarında koyunlarında
(αφαιρετική) ενικός πληθυντικός
... μου koynumdan koyunlarımdan
... σου koynundan koyunlarından
... του koynundan koyunlarından
... μας koynumuzdan koyunlarımızdan
... σας koynunuzdan koyunlarınızdan
... τους koyunlarından koyunlarından
(γενική) ενικός πληθυντικός
... μου koynumun koyunlarımın
... σου koynunun koyunlarının
... του koynunun koyunlarının
... μας koynumuzun koyunlarımızın
... σας koynunuzun koyunlarınızın
... τους koyunlarının koyunlarının
κλίση του koyun (ως κατηγορουμένου)
ενεστώτας ενικός πληθυντικός
είμαι koynum koyunlarım*
είσαι koyunsun koyunlarsın*
είναι koyun / koyundur koyunlar* / koyunlardır*
είμαστε koynuz koyunlarız
είστε koyunsunuz koyunlarsınız
είναι koyunlar koyunlardır
αόριστος ενικός πληθυντικός
ήμουν koyundum koyunlardım*
ήσουν koyundun koyunlardın*
ήταν koyundu koyunlardı*
ήμασταν koyunduk koyunlardık
ήσασταν koyundunuz koyunlardınız
ήταν koyundu(lar) koyunlardı
έμμεσος / απρόσωπος αόριστος ενικός πληθυντικός
ήμουν koyunmuşum koyunlarmışım*
ήσουν koyunmuşsun koyunlarmışsın*
ήταν koyunmuş koyunlarmış*
ήμασταν koyunmuşuz koyunlarmışız
ήσασταν koyunmuşsunuz koyunlarmışsınız
ήταν koyunmuş(lar) koyunlarmış
*Πρόκειται για σπάνιους, κυρίως λόγιους ή ποιητικούς τύπους.

Σημείωση: οι τύποι του πληθυντικού δεν χρησιμοποιούνται για επίθετα.

Προφορά
ΔΦΑ : /ˈkojun/

Ρηματικός τύπος

koyun (tr)

  • β' πληθυντικό προστακτική του ρήματος koymak

Προφορά
ΔΦΑ : /koˈjun/

Κλιτικός τύπος ουσιαστικού

koyun (tr)

  1. koy, στη γενική του ενικού, "του όρμου".
  2. koy, με το κτητικό επίθετο του Β' προσώπου του ενικού, "ο όρμος σου".
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.