impudicité

Γαλλικά (fr)
      ενικός         πληθυντικός  
impudicité impudicités

Ουσιαστικό

impudicité (fr) θηλυκό (λόγιο)

  1. η τάση να φέρεται κάποιος με αναίδεια
    ≈ συνώνυμα: dévergondage, impudeur, indécence, obscénité
  2. η αδιαντροπιά
  3. αναιδής λόγος ή πράξη

Αντώνυμα

Συγγενικά
  • → δείτε τη λέξη pudeur
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.