impetro

Λατινικά (la)

Ετυμολογία

impetro < in + patro

Προφορά
ΔΦΑ : /imˈpe.troː/

Ρήμα

impetro (la) (impetrō1, impetrāvī, impetrātum, impetrāre)

Κλίση
Α' συζυγία (impetro, impetravi, impetratum, impetrare)

Ενεργητική φωνή

  1. Ενεστώτας
    Οριστική: impetro, impetras, impetrat, impetramus, impetratis, impetrant.
    Υποτακτική: impetrem, impetres, impetret, impetremus, impetretis, impetrent.
    Προστακτική: -, impetra, -, -, impetrate, -.
    Απαρέμφατο: impetrare.
    Μετοχή: impetrans, impetrans, impetrans (-ntis).
  2. Παρατατικός
    Οριστική: impetrabam, impetrabas, impetrabat, impetrabamus, impetrabatis, impetrabant.
    Υποτακτική: impetrarem, impetrares, impetraret, impetraremus, impetraretis, impetrarent.
  3. Μέλλοντας
    Οριστική: impetrabo, impetrabis, impetrabit, impetrabimus, impetrabitis, impetrabunt.
    Υποτακτική: impetraturus-a-um sim, sis, sit, impetraturi-ae-a simus, sitis, sint.
    Προστακτική: -, impetrato, impetrato, -, impetratote, impetranto.
    Απαρέμφατο: impetraturum-am-um/os-as-a esse.
    Μετοχή: impetraturus-a-um.
  4. Παρακείμενος
    Οριστική: impetravi, impetravisti, impetravit, impetravimus, impetravistis, impetraverunt (ή impetravere).
    Υποτακτική: impetraverim, impetraveris, impetraverit, impetraverimus, impetraveritis, impetraverint.
    Απαρέμφατο: impetravisse
  5. Υπερσυντέλικος
    Οριστική: impetraveram, impetraveras, impetraverat, impetraveramus, impetraveratis, impetraverant.
    Υποτακτική: impetravissem, impetravisses, impetravisset, impetravissemus, impetravissetis, impetravissent.
  6. Συντελεσμένος Μέλλοντας
    Οριστική: impetravero, impetraveris, impetraverit, impetraverimus, impetraveritis, impetraverint.
  7. Γερούνδιο
    impetrandi, impetrando, impetrandum, impetrando.
  8. Σουπίνο
    impetratum, impetratu.

Παθητική φωνή

  1. Ενεστώτας
    Οριστική: impetror, impetraris (-re), impetratur, impetramur, impetramini, impetrantur.
    Υποτακτική: impetrer, impetreris (-re), impetretur, impetremur, impetremini, impetrentur.
    Προστακτική: -, impetrare, -, -, impetramini, -.
    Απαρέμφατο: impetrari
  2. Παρατατικός
    Οριστική: impetrabar, impetrabaris (-re), impetrabatur, impetrabamur, impetrabamini, impetrabantur.
    Υποτακτική: impetrarer, impetrareris, impetraretur, impetraremur, impetraremini, impetrarentur.
  3. Μέλλοντας
    Οριστική: impetrabor, impetraberis, impetrabitur, impetrabimur, impetrabimini, impetrabuntur.
    Προστακτική: -, impetrator, impetrator, -, -, impetrantor.
    Απαρέμφατο: impetratum iri.
  4. Παρακείμενος
    Οριστική: impetratus-a-um sum, es, est, impetrati-ae-a sumus, estis, sunt.
    Υποτακτική: impetratus-a-um sim, sis, sit, impetrati-ae-a simus, sitis, sint.
    Απαρέμφατο: impetratum-am-um/-os-as-a esse.
    Μετοχή: impetratus-a-um
  5. Υπερσυντέλικος
    Οριστική: impetratus-a-um eram, eras, erat, impetrati-ae-a eramus, eratis, erant.
    Υποτακτική: impetratus-a-um essem, esses, esset, impetrati-ae-a essemus, essetis, essent.
  6. Συντελεσμένος Μέλλοντας
    Οριστική: impetratus-a-um ero, eris, erit, impetrati-ae-a erimus, eritis, erunt.
    Απαρέμφατο: impetratum-am-um/-os-as-a fore.
  7. Γερουνδιακό
    impetrandus-a-um
 
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.