impero

Ιταλικά (it)

Ουσιαστικό

impero (it)

Λατινικά (la)

Ετυμολογία

impero < in- + paro

Ρήμα

impero (la) ( imperō1, imperāvī, imperātum, imperāre)

Κλίση
Α' συζυγία (impero, imperavi, imperatum, imperare)

Ενεργητική φωνή

  1. Ενεστώτας
    Οριστική: impero, imperas, imperat, imperamus, imperatis, imperant.
    Υποτακτική: imperem, imperes, imperet, imperemus, imperetis, imperent.
    Προστακτική: -, impera, -, -, imperate, -.
    Απαρέμφατο: imperare.
    Μετοχή: imperans, imperans, imperans (-ntis).
  2. Παρατατικός
    Οριστική: imperabam, imperabas, imperabat, imperabamus, imperabatis, imperabant.
    Υποτακτική: imperarem, imperares, imperaret, imperaremus, imperaretis, imperarent.
  3. Μέλλοντας
    Οριστική: imperabo, imperabis, imperabit, imperabimus, imperabitis, imperabunt.
    Υποτακτική: imperaturus-a-um sim, sis, sit, imperaturi-ae-a simus, sitis, sint.
    Προστακτική: -, imperato, imperato, -, imperatote, imperanto.
    Απαρέμφατο: imperaturum-am-um/os-as-a esse.
    Μετοχή: imperaturus-a-um.
  4. Παρακείμενος
    Οριστική: imperavi, imperavisti, imperavit, imperavimus, imperavistis, imperaverunt (ή imperavere).
    Υποτακτική: imperaverim, imperaveris, imperaverit, imperaverimus, imperaveritis, imperaverint.
    Απαρέμφατο: imperavisse
  5. Υπερσυντέλικος
    Οριστική: imperaveram, imperaveras, imperaverat, imperaveramus, imperaveratis, imperaverant.
    Υποτακτική: imperavissem, imperavisses, imperavisset, imperavissemus, imperavissetis, imperavissent.
  6. Συντελεσμένος Μέλλοντας
    Οριστική: imperavero, imperaveris, imperaverit, imperaverimus, imperaveritis, imperaverint.
  7. Γερούνδιο
    imperandi, imperando, imperandum, imperando.
  8. Σουπίνο
    imperatum, imperatu.

Παθητική φωνή

  1. Ενεστώτας
    Οριστική: imperor, imperaris (-re), imperatur, imperamur, imperamini, imperantur.
    Υποτακτική: imperer, impereris (-re), imperetur, imperemur, imperemini, imperentur.
    Προστακτική: -, imperare, -, -, imperamini, -.
    Απαρέμφατο: imperari
  2. Παρατατικός
    Οριστική: imperabar, imperabaris (-re), imperabatur, imperabamur, imperabamini, imperabantur.
    Υποτακτική: imperarer, imperareris, imperaretur, imperaremur, imperaremini, imperarentur.
  3. Μέλλοντας
    Οριστική: imperabor, imperaberis, imperabitur, imperabimur, imperabimini, imperabuntur.
    Προστακτική: -, imperator, imperator, -, -, imperantor.
    Απαρέμφατο: imperatum iri.
  4. Παρακείμενος
    Οριστική: imperatus-a-um sum, es, est, imperati-ae-a sumus, estis, sunt.
    Υποτακτική: imperatus-a-um sim, sis, sit, imperati-ae-a simus, sitis, sint.
    Απαρέμφατο: imperatum-am-um/-os-as-a esse.
    Μετοχή: imperatus-a-um
  5. Υπερσυντέλικος
    Οριστική: imperatus-a-um eram, eras, erat, imperati-ae-a eramus, eratis, erant.
    Υποτακτική: imperatus-a-um essem, esses, esset, imperati-ae-a essemus, essetis, essent.
  6. Συντελεσμένος Μέλλοντας
    Οριστική: imperatus-a-um ero, eris, erit, imperati-ae-a erimus, eritis, erunt.
    Απαρέμφατο: imperatum-am-um/-os-as-a fore.
  7. Γερουνδιακό
    imperandus-a-um
 
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.