ὁμόκληρος

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

ὁμόκληρος < ὁμός + κλῆρος

Επίθετο

ὁμόκληρος, ος, όν

που έχει ίση κληρονομική μοίρα με έναν άλλον, όσο μερίδιο στην κληρονομιά, συγκληρονόμος

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.