ἐρημόπολις

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ λείπει η κλίση

Ετυμολογία

ἐρημόπολις < ἐρημό- + πόλ(ις) + -ις

Ουσιαστικό

ἐρημόπολις αρσενικό ή θηλυκό

που στερείται την ίδια του τη πόλη
※ Ὦ τέκν', ἐρημόπολις μάτηρ ἀπολείπεται ὑμῶν (μιλά η Εκάβη)
Ευριπίδης, Τρωάδες (415 πΚΕ), στίχος 603

Πηγές

ἐρημόπολις - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
ἐρημόπολις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.