ἐξω-

ἐξω- < ελληνιστική κοινή ἐξω- < αρχαία ελληνική ἔξω (επίρρημα)

ἐξω- ή ἐξώ-

• εξω-, το επίρρημα ἔξω ως πρώτο συνθετικό λέξης· δηλώνει ότι κάτι είναι εξωτερικό ή αντίθετο σε σχέση με το δεύτερο συνθετικό

  ἐξωγύρισμα (υπαναχώρηση)

  ἐξώπυργον (περιοχή έξω από τα τείχη)

• ξω-, 'ξω

• Μεσαιωνικές ελληνικές λέξεις με πρόθημα ἐξω- στο Βικιλεξικό
• Μεσαιωνικές ελληνικές λέξεις με πρόθημα ἐξώ- στο Βικιλεξικό

• εξω- - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
• λέξεις με εξω- -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα].

ἐξω- (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική ἔξω (επίρρημα)

ἐξω- ή ἐξώ-

• (ελληνιστική κοινή) εξω-, το επίρρημα ἔξω ως πρώτο συνθετικό λέξης· δηλώνει ότι κάτι είναι εξωτερικό ή αντίθετο σε σχέση με το δεύτερο συνθετικό

  ἐξωπυλῖται (που κατοικούν έξω από τις πύλες)

  ἐξώπυλος

• Ελληνιστικές λέξεις με πρόθημα ἐξω- στο Βικιλεξικό
• Ελληνιστικές λέξεις με πρόθημα ἐξώ- στο Βικιλεξικό