ἀρθρόω

ἀρθρόω < → λείπει η ετυμολογία

ἀρθρόω - ἀρθρῶ (συνηρημένο)

1. προσδένω, στερεώνω με αρμό

   ※  2/3ος κε αιώνας ⌘ Ἀθήναιος ὁ Nαυκρατίτης, Δειπνοσοφισταί, 15, 6 @scaife.perseus

   χλανίδες δ’ οὖλαι καταβέβληνται,| θώρακα δ’ ἅπας ἐμπερονᾶται, | κνημὶς δὲ περὶ σφυρὸν ἀρθροῦται

2. (για λέξεις) παράγω έναρθρους ήχους
3. (για ανθρώπους) εκφέρω έναρθρο λόγο

• ἀρθρόω - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἀρθρόω - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.