ἀποπομπαῖος

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

ἀποπομπαῖος < ἀποπέμπω

Επίθετο

ἀποπομπαῖος, -ο, -ο

που ἀποπέμπεται, διώχνεται, παίρνοντας μαζί του το κακό

καὶ τὸν χίμαρον, ἐφ᾿ ὃν ἐπῆλθεν ἐπ᾿ αὐτὸν ὁ κλῆρος τοῦ ἀποπομπαίου, στήσει αὐτὸν ζῶντα ἔναντι Κυρίου, τοῦ ἐξιλάσασθαι ἐπ᾿ αὐτοῦ, ὥστε ἀποστεῖλαι αὐτὸν εἰς τὴν ἀποπομπήν, καὶ ἀφήσει αὐτὸν εἰς τὴν ἔρημον. (Παλαιά Διαθήκη, Λευιτικόν, 16.10)

Πολυλεκτικοί όροι

ἀποπομπαῖος τράγος

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.