ἀδιαλείπτως

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

ἀδιαλείπτως (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική ἀδιάλειπτ(ος) + -ως

Επίρρημα

ἀδιαλείπτως (ελληνιστική κοινή)

αδιάλειπτα, αδιαλείπτως

Πηγές

ἀδιαλείπτως, ἀδιάλειπτος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.