ἀβούλητος

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

ἀβούλητος < α στερητικό και βούλομαι

Επίθετο

ἀβούλητος, -ος, -ον

  1. ακούσιος, αθέλητος
    ἀβούλητος καρδίας κίνησις/ ἔκκρισις
    ὧν πέρι δεῖ προελόμενον τὸ βούλητόν τε καὶ ἑκούσιον ἀβούλητόν τε καὶ ἀκούσιον
  2. δυσάρεστος, που δεν τον θέλουν
    τὰ ἀβούλητα : που δεν τα θέλει κανείς
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.