σῖγα

σῖγα < σιγή

σῖγα

1. σιωπηλά, ήσυχα

   ※  5ος πκε αιώνας ⌘ Σοφοκλῆς, Ἠλέκτρα, στίχ. 1236

   πάρεσμεν· ἀλλὰ σῖγ᾽ ἔχουσα πρόσμενε.

   Ήρθα και να ᾽μαι· όμως σώπαινε τώρα και περίμενε.

   Μετάφραση (1936): Ιωάννης Ν. Γρυπάρης), Αθήνα: Εστία @greek‑language.gr

   ※  5ος πκε αιώνας ⌘ Σοφοκλῆς, Τραχίνιαι, στίχ. 813

   τί σῖγ᾽ ἀφέρπεις;

   • Τί φεύγεις έτσι αμίλητη;

     Μετάφραση χ.χ.: Ιωάννης Ν. Γρυπάρης), Αθήνα: Εστία @greek‑language.gr

   • Γιατί φεύγεις έτσι σιωπηλά;

     Μετάφραση λέξεων: Βικιλεξικό.

2. ψιθυριστά, κρυφά

   ※  5ος πκε αιώνας ⌘ Σοφοκλῆς, Ἀντιγόνη, στίχ. 700

   τοιάδʼ ἐρεμνὴ σῖγʼ ἐπέρχεται φάτις.

   Τέτοια σκοτεινή φήμη κρυφά απλώνεται [στην πόλη].

   Μετάφραση λέξεων: Βικιλεξικό.

• σῖγα - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• σῖγα - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.