συνισταμένη
Νέα ελληνικά (el)
Το διάνυσμα v αποτελεί τη συνισταμένη των διανυσμάτων v1 και v2.
Ετυμολογία
Ετυμολογία - συνισταμένη < ουσιαστικοποιημένη μετοχή ενεστώτα του συνίσταμαι
Ουσιαστικό
Ουσιαστικόσυνισταμένη θηλυκό
- (μαθηματικά) το διάνυσμα που αποτελεί το άθροισμα δύο διανυσμάτων
- (φυσική) η δύναμη που προκύπτει από την ένωση πολλών δυνάμεων, εφαρμοσμένων στο ίδιο σημείο
- το αποτέλεσμα που προκύπτει από τον συνδυασμό πολλών παραγόντων
- Στον Γερμανό φιλόσοφο Φρίντριχ Ενγκελς ανήκει ο αφορισμός ότι το ιστορικό γεγονός είναι πάντα η συνισταμένη αμοιβαία αποκλειόμενων επιδιώξεων, έτσι που το τελικό αποτέλεσμα να είναι αυτό που δεν το θέλησε κανείς από τους πρωταγωνιστές του δράματος. (από την εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 18 Απριλίου 2010)
Μεταφράσεις
Μεταφράσεις συνισταμένη
|
|
Νέα ελληνικά (el)
Κλιτικός τύπος μετοχής
Κλιτικός τύπος μετοχήςσυνισταμένη και συνιστάμενη
- ονομαστική, αιτιατική και κλητική ενικού, θηλυκού γένους του συνιστάμενος
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.