πώποτε

πώποτε < πω + ποτέ

πώποτε

• (με άρνηση) ποτέ ως τώρα

  σε επικούς τύπους, πάντα άρνηση, γραμμένο και «πω ποτέ» όπως: Ιλιάδα 3 (Γ), στίχ. 442, ⌘ Ἡσίοδος, Ἔργα καὶ Ἡμέραι, 650 , ⌘ Ψευδο-Όμηρος, Βατραχομυομαχία, 178

• (μεταγενέστερα, μερικές φορές χωρίς άρνηση)
  1. (σε ερωτήσεις, υπονοείται άρνηση)

     ⌘ Ἀριστοφάνης, Νεφέλαι, στίχ. 370 ⌘ Πλάτων, Πολιτεία, 6, 493d , ⌘ Ξενοφῶν, Ἀπομνημονεύματα, 2, 2.7

  2. (με conditional) → λείπει ο ορισμός (ή οι ορισμοί)
  3. ...

για άρνηση:

• μηδεπώποτε
• μὴ πώποτε
• οὐπώποτε

νέα ελληνικά:

• Πώποτας (επώνυμο)

• πώποτε - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• πώποτε - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.