ποντοπόροιο

Αρχαία ελληνικά (grc)

Κλιτικός τύπος επιθέτου

ποντοπόροιο

  1. (επικός τύπος ) γενική ενικού, αρσενικού ή θηλυκού γένους του ποντοπόρος
    ※  8ος πκε αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ἰλιάς, 1 (Α. Λοιμός. Μῆνις.), στίχ. 439
    ἐκ δὲ Χρυσηῒς νηὸς βῆ ποντοπόροιο
    ⌘ Ὅμηρος, Ὀδύσσεια, 14 (ξ. Ὀδυσσέως πρὸς Εὔμαιον ὁμιλία.), στίχ. 295
    ἐς Λιβύην μʼ ἐπὶ νηὸς ἐέσσατο ποντοπόροιο
    ⌘ Ὅμηρος, Ὀδύσσεια, 15 (ο. Τηλεμάχου ἐπάνοδος.), στίχ. 284 (284-285)
    ἂν δὲ καὶ αὐτὸς νηὸς ἐβήσετο ποντοπόροιο. / ἐν πρύμνῃ δʼ ἄρʼ ἔπειτα καθέζετο, πὰρ δὲ
  2. (επικός τύπος ) γενική ενικού, ουδέτερου γένους (ποντοπόρον) του ποντοπόρος
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.