περισῴζω

περισῴζω < περι- + σῴζω

περισῴζω

1. περισώζω, διασώζω κάποιον ή κάτι ανάμεσα σε άλλους ή άλλα που καταστράφηκαν

   τῶν ἐκ τῆς μάχης περισωθέντων (Δίων Κάσσιος, 46.50.)

2. σώζω από θάνατο ή από καταστροφή

   Λακεδαιμονίοις τοῑς περισώσασιν ἡμᾱς (Ξενοφών, Ἑλληνικά, 2.3.25)

   ※  εἰ μὴ μόνον τοὺς ἀρχηγέτας, ἀλλὰ καὶ ὅλην τὴν πόλιν περισώσαιτε;

   να διασώσετε όχι πια μόνο τους γενάρχες, αλλά ολόκληρη την πόλη;

   (Ξενοφών, Ἑλληνικά, 6.5.47 (Μετάφραση: Ρόδης Ρούφος @greek-language.gr)

• → λείπει η κλίση

• περισω- παραθέματα Μνημοσύνη, Συμφραστικός Πίνακας
• Πάπυρος–Λαρούς–Μπριτάννικα: Λεξικό της ελληνικής γλώσσας, αρχαίας - μεσαιωνικής - νέας, ερμηνευτικό - ετυμολογικό. Αθήνα: Πάπυρος, 1981‑1994, έκδοση: 2013.
• περισῴζω - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• περισῴζω - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.