ξενοδόχους
Νέα ελληνικά (el)
Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)
Κλιτικός τύπος ουσιαστικού
ξενοδόχους αρσενικό
- αιτιατική πληθυντικού του ξενοδόχος
- ※ Ανώνυμος, 13ος-15ος αιώνας, «Φλώριος και Πατζιαφλώρα»
- Έχε προαίρεσιν καλήν πάντα στοὺς ξενοδόχους,
- χάριν ἂς ἔχουν ἀπὸ σὲν καὶ σὺ νὰ ἐπαινῆσαι,
- μὴ ἀφήσῃς ὄνομα κακὸν, υἱέ, εἰς ξενοδοχεῖον.
- στίχοι 1152-1154 - Δημώδης Γραμματεία στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2015. Από τον Διγενή Ακρίτη (12ος αιώνας) έως την πτώση της Κρήτης (1669) - Κριαράς, Εμμανουήλ (επιμ.), Βυζαντινά ιπποτικά μυθιστορήματα [Βασική Βιβλιοθήκη, 2], Αετός, Αθήνα 1955, σ. 131-196.
- ※ Ανώνυμος, 13ος-15ος αιώνας, «Φλώριος και Πατζιαφλώρα»
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.