επαληθεύομαι
Νέα ελληνικά (el)
Ετυμολογία
Ετυμολογία - επαληθεύομαι: παθητική φωνή του ρήματος επαληθεύω
Ρήμα
Ρήμαεπαληθεύομαι
- αποδεικνύομαι αληθινός· κάτι εξακριβώνεται ότι ισχύει, ότι είναι σωστό
- Η άθροιση δεν επαληθεύτηκε
Κλίση
Παθητική φωνή
| Εξακολουθητικοί χρόνοι | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| πρόσωπα | Ενεστώτας | Παρατατικός | Εξ. Μέλλ. | Υποτακτική | Προστακτική | Μετοχή |
| α' ενικ. | επαληθεύομαι | επαληθευόμουν(α) | θα επαληθεύομαι | να επαληθεύομαι | ||
| β' ενικ. | επαληθεύεσαι | επαληθευόσουν(α) | θα επαληθεύεσαι | να επαληθεύεσαι | (επαληθεύου) | |
| γ' ενικ. | επαληθεύεται | επαληθευόταν(ε) | θα επαληθεύεται | να επαληθεύεται | ||
| α' πληθ. | επαληθευόμαστε | επαληθευόμαστε επαληθευόμασταν |
θα επαληθευόμαστε | να επαληθευόμαστε | ||
| β' πληθ. | επαληθεύεστε | επαληθευόσαστε επαληθευόσασταν |
θα επαληθεύεστε | να επαληθεύεστε | (επαληθεύεστε) | |
| γ' πληθ. | επαληθεύονται | επαληθεύονταν επαληθευόντουσαν |
θα επαληθεύονται | να επαληθεύονται | ||
| Συνοπτικοί χρόνοι | ||||||
| πρόσωπα | Αόριστος | Συνοπτ. Μέλλ. | Υποτακτική | Προστακτική | Απαρέμφατο | |
| α' ενικ. | επαληθεύτηκα | θα επαληθευτώ | να επαληθευτώ | επαληθευτεί | ||
| β' ενικ. | επαληθεύτηκες | θα επαληθευτείς | να επαληθευτείς | επαληθεύσου | ||
| γ' ενικ. | επαληθεύτηκε | θα επαληθευτεί | να επαληθευτεί | |||
| α' πληθ. | επαληθευτήκαμε | θα επαληθευτούμε | να επαληθευτούμε | |||
| β' πληθ. | επαληθευτήκατε | θα επαληθευτείτε | να επαληθευτείτε | επαληθευτείτε | ||
| γ' πληθ. | επαληθεύτηκαν επαληθευτήκαν(ε) |
θα επαληθευτούν(ε) | να επαληθευτούν(ε) | |||
| Συντελεσμένοι χρόνοι | ||||||
| πρόσωπα | Παρακείμενος | Υπερσυντέλικος | Συντελ. Μέλλ. | Υποτακτική | Προστακτική | Μετοχή |
| α' ενικ. | έχω επαληθευτεί | είχα επαληθευτεί | θα έχω επαληθευτεί | να έχω επαληθευτεί | επαληθευμένος | |
| β' ενικ. | έχεις επαληθευτεί | είχες επαληθευτεί | θα έχεις επαληθευτεί | να έχεις επαληθευτεί | ||
| γ' ενικ. | έχει επαληθευτεί | είχε επαληθευτεί | θα έχει επαληθευτεί | να έχει επαληθευτεί | ||
| α' πληθ. | έχουμε επαληθευτεί | είχαμε επαληθευτεί | θα έχουμε επαληθευτεί | να έχουμε επαληθευτεί | ||
| β' πληθ. | έχετε επαληθευτεί | είχατε επαληθευτεί | θα έχετε επαληθευτεί | να έχετε επαληθευτεί | ||
| γ' πληθ. | έχουν επαληθευτεί | είχαν επαληθευτεί | θα έχουν επαληθευτεί | να έχουν επαληθευτεί | ||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.