εννοούμαι
Νέα ελληνικά (el)
Σύνθετα
Κλίση
Παθητική φωνή
| Εξακολουθητικοί χρόνοι | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| πρόσωπα | Ενεστώτας | Παρατατικός | Εξ. Μέλλ. | Υποτακτική | Προστακτική | Μετοχή |
| α' ενικ. | εννοούμαι | εννοούμουν | θα εννοούμαι | να εννοούμαι | ||
| β' ενικ. | εννοείσαι | εννοούσουν | θα εννοείσαι | να εννοείσαι | ||
| γ' ενικ. | εννοείται | εννοούνταν | θα εννοείται | να εννοείται | ||
| α' πληθ. | εννοούμαστε | εννοούμασταν εννοούμαστε |
θα εννοούμαστε | να εννοούμαστε | ||
| β' πληθ. | εννοείστε | εννοούσασταν εννοούσαστε |
θα εννοείστε | να εννοείστε | εννοείστε | |
| γ' πληθ. | εννοούνται | εννοούνταν | θα εννοούνται | να εννοούνται | ||
| Συνοπτικοί χρόνοι | ||||||
| πρόσωπα | Αόριστος | Συνοπτ. Μέλλ. | Υποτακτική | Προστακτική | Απαρέμφατο | |
| α' ενικ. | εννοήθηκα | θα εννοηθώ | να εννοηθώ | εννοηθεί | ||
| β' ενικ. | εννοήθηκες | θα εννοηθείς | να εννοηθείς | εννοήσου | ||
| γ' ενικ. | εννοήθηκε | θα εννοηθεί | να εννοηθεί | |||
| α' πληθ. | εννοηθήκαμε | θα εννοηθούμε | να εννοηθούμε | |||
| β' πληθ. | εννοηθήκατε | θα εννοηθείτε | να εννοηθείτε | εννοηθείτε | ||
| γ' πληθ. | εννοήθηκαν εννοηθήκαν(ε) |
θα εννοηθούν(ε) | να εννοηθούν(ε) | |||
| Συντελεσμένοι χρόνοι | ||||||
| πρόσωπα | Παρακείμενος | Υπερσυντέλικος | Συντελ. Μέλλ. | Υποτακτική | Προστακτική | Μετοχή |
| α' ενικ. | έχω εννοηθεί | είχα εννοηθεί | θα έχω εννοηθεί | να έχω εννοηθεί | εννοημένος | |
| β' ενικ. | έχεις εννοηθεί | είχες εννοηθεί | θα έχεις εννοηθεί | να έχεις εννοηθεί | ||
| γ' ενικ. | έχει εννοηθεί | είχε εννοηθεί | θα έχει εννοηθεί | να έχει εννοηθεί | ||
| α' πληθ. | έχουμε εννοηθεί | είχαμε εννοηθεί | θα έχουμε εννοηθεί | να έχουμε εννοηθεί | ||
| β' πληθ. | έχετε εννοηθεί | είχατε εννοηθεί | θα έχετε εννοηθεί | να έχετε εννοηθεί | ||
| γ' πληθ. | έχουν εννοηθεί | είχαν εννοηθεί | θα έχουν εννοηθεί | να έχουν εννοηθεί | ||
| Συντελεσμένοι χρόνοι (β΄ τύποι) | ||||||
| Παρακείμενος | είμαι, είσαι, είναι εννοημένος - είμαστε, είστε, είναι εννοημένοι | |||||
| Υπερσυντέλικος | ήμουν, ήσουν, ήταν εννοημένος - ήμαστε, ήσαστε, ήταν εννοημένοι | |||||
| Συντελ. Μέλλ. | θα είμαι, θα είσαι, θα είναι εννοημένος - θα είμαστε, θα είστε, θα είναι εννοημένοι | |||||
| Υποτακτική | να είμαι, να είσαι, να είναι εννοημένος - να είμαστε, να είστε, να είναι εννοημένοι | |||||
Μεταφράσεις
εννοούμαι
|
|
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.