soleo

Ίντο (io)

Ουσιαστικό

soleo (io)

Λατινικά (la)

Ετυμολογία

soleo < → λείπει η ετυμολογία

Προφορά
ΔΦΑ : /ˈso.le.oː/

Ρήμα

soleo (la)

Κλίση
B' συζυγία (ημιαποθετικό) (soleo, solitus sum, solere)
  1. Ενεστώτας
    Οριστική: soleō, soles, solet, solemus, soletis, solent.
    Υποτακτική: soleăm, soleās, soleăt, soleāmus, soleātis, soleant.
    Προστακτική: -, sole, -, -, solete, -.
    Απαρέμφατο: solere.
    Μετοχή: solens, solens, solens (-ntis).
  2. Παρατατικός
    Οριστική: solebăm, solebās, solebăt, solebāmus, solebātis, solebant.
    Υποτακτική: solerĕm, solerēs, solerĕt, solerēmus, solerētis, solerent.
  3. Μέλλοντας
    Οριστική: solebō, solebĭs, solebĭt, solebĭmus, solebĭtis, solebunt.
    Υποτακτική: soliturus-a-um sim, sis, sit, solituri-ae-a simus, sitis, sint.
    Προστακτική: -, soletō, soletō, -, soletōte, solentō.
    Απαρέμφατο: soliturum-am-um/os-as-a esse.
    Μετοχή: soliturus-a-um.
  4. Παρακείμενος
    Οριστική: solitus-a-um sum, es, est, soliti-ae-a sumus, estis, sunt.
    Υποτακτική: solitus-a-um sim, sis, sit, soliti-ae-a simus, sitis, sint.
    Απαρέμφατο: solitum-am-um/-os-as-a esse.
    Μετοχή: solitus-a-um
  5. Υπερσυντέλικος
    Οριστική: solitus-a-um eram, eras, erat, soliti-ae-a eramus, eratis, erant.
    Υποτακτική: solitus-a-um essem, esses, esset, soliti-ae-a essemus, essetis, essent.
  6. Συντελεσμένος Μέλλοντας
    Οριστική: solitus-a-um ero, eris, erit, soliti-ae-a erimus, eritis, erunt.
    Απαρέμφατο: solitum-am-um/-os-as-a fore.
  7. Γερούνδιο
    solendī, solendō, solendum, solendō.
  8. Σουπίνο
    solitum, solitu.
 
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.