res ipsa loquitur

res ipsa loquitur < res θηλυκό "το πράγμα" & ipsa θηλυκό αντωνυμίας ipse ή ipsus ("ο ίδιος") & loquitur γ'πρόσωπο του αποθετικού ρήματος loquor ("μιλώ").

Η έκφραση πρωτοσυναντάται στον Κικέρωνα (106‑43 πΚΕ).[1]

res ipsa loquitur

1. το πράγμα μιλά από μόνο του, είναι προφανές
2. (νομικός όρος) το πράγμα μιλά μόνο του

   «όταν αποδειχθεί ότι ο ενάγων δεν γνωρίζει ούτε έχει μέσα για να γνωρίζει πως συνέβηκε ένα ατύχημα, [...] εφαρμόζεται η αρχή του res ipsa loquitur και το βάρος απόδειξης μετατοπίζεται στους ώμους του εναγομένου»

   Διεξαγωγή αποδείξεων e-justice.europa.eu πρόσβαση:2019.01.21.

• Ως νομικός όρος, χρησιμοποιείται στο δυτικό κόσμο στα λατινικά
• Διαφορά όρων:
  • prima facie: εκ πρώτης όψεως τα αποδεικτικά στοιχεία θεωρούνται επαρκή για έναρξη νομικών διαδικασιών
  • res ipsa loquitur το πράγμα μιλά μόνο του: Τα στοιχεία είναι τόσο οφθαλμοφανή, ώστε δεν χρειάζεται περαιτέρω απόδειξη ή εξήγηση

• αιτητής
• εναγόμενος
• ενάγων
• και δείτε → Νομικοί όροι (ελληνικά)